Wydarzenia z dnia 28 czerwca 1956 roku to poznańskie protesty, manifestacje tysięcy Polaków, głośne wyrażenie własnych żądań, to też przejmowanie kontroli nad urzędami, lokalnymi instytucjami i wreszcie zbrojne wystąpienie poznańskiej, umęczonej społeczności przeciwko władzy komunistycznej.
28 czerwca 1946 roku w obławie MO-UB zginął ppor. Zdzisław Badocha ps. ”Żelazny” – harcerz, partyzant Okręgu Wileńskiego Armii Krajowej w latach 1942-1944, w latach 1945-1946 oficer i dowódca szwadronu 5 Wileńskiej Brygady AK mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.
1 lipca 1906 roku urodził się Maciej Kalenkiewicz ps. “Kotwicz”, legendarny dowódca nowogródzkiej partyzantki, współtwórca Cichociemnych. Maciej Kalenkiewicz to bez wątpienia postać nietuzinkowa. Pochodzący z powiatu wołkowyskiego ziemianin swoją postawą i czynami pokazał, czym jest niezłomna walka o własną ojczyznę oraz czym jest niezwykła wytrwałość i hart ducha.
3 lipca odbywają się we Lwowie uroczystości upamiętniające rocznicę mordu na profesorach lwowskich uczelni. W wydarzeniach bierze udział delegacja Centrum Polskiej Kultury Odra-Niemen-Dniestr oraz przedstawiciele innych oddziałów Stowarzyszenia Odra-Niemen. FOTOREPORTAŻ z 2022 roku
Operacja „Ostra Brama” (7–13 lipca 1944) realizowana była w ramach akcji „Burza” – ogólnokrajowego powstania, zorganizowanego pod względem militarnym przeciwko Niemcom, a w sensie politycznym skierowanego przeciw Rosji.
Plan operacji polegał na uderzeniu siłami dwóch okręgów Armii Krajowej (wileńskiego i nowogródzkiego) na Wilno, zdobycie go i przyjęcie przez Polaków sił rosyjskich z pozycji gospodarza.
Siły AK, dowodzone przez komendanta obszaru północno-wschodniego płk. Aleksandra Wilka-Krzyżanowskiego, liczyły ok. 5 tys. żołnierzy, rosnąc w miarę upływu walk do blisko 12 tys. Garnizon niemiecki obliczono na 20–30 tys.
W nocy z 6 na 7 lipca Polacy zaatakowali miasto od południa i południowego wschodu. Do szturmu szybko dołączyły się jednostki armii sowieckiej. Po wyzwoleniu 13 lipca Wilno, którego mieszkańcy spontanicznie i z radością wywieszali biało-czerwone flagi, na krótko było pod polską władzą administracyjną.
Rosjanie zmusili polskie wojsko do przegrupowania się na skraj Puszczy Rudnickiej, a dowódców AK zaproszono 16 lipca na rozmowy dotyczące dozbrojenia Polaków. Oficerowie, w tym płk Wilk-Krzyżanowski, zostali podstępnie aresztowani i osadzeni w sowieckim więzieniu.
Ostatnią bitwą o polską Wileńszczyznę było starcie z Armią Czerwoną pod Surokontami, w którym zginął m.in. ppłk. Maciej Kalenkiewicz „Kotwicz”.
Kolejna rocznica “Krwawej Niedzieli”, kiedy to UPA zaatakowała niemal 100 polskich wsi na Wołyniu, bestialsko mordując ok. 8 000 Polaków.
“Zbrodnia Wołyńska – antypolska czystka etniczna przeprowadzona przez nacjonalistów ukraińskich, mająca charakter ludobójstwa. Objęła nie tylko Wołyń, ale również województwa lwowskie, tarnopolskie i stanisławowskie – czyli Galicję Wschodnią, a nawet część województw graniczących z Wołyniem: Lubelszczyzny (od zachodu) i Polesia (od północy). Czas trwania Zbrodni Wołyńskiej to lata 1943–1945” – źródło IPN, portal Zbrodnia Wołyńska
Stowarzyszenie Odra-Niemen stale włącza się w pamięć o Polakach pomordowanych na Wołyniu. Jako wolontariusze braliśmy udział na Ukrainie, w Ostrówkach, w pracach Wydziału Kresowego IPN, który poszukuje szczątków naszych Rodaków na Wołyniu. Jesteśmy co roku na Zaduszkach i stawiamy znicze. Lubelski Oddział Odry-Niemen, a zwłaszcza środowisko chełmskie regularnie porządkuje i remontuje wołyńskie miejsca pamięci. W 2022 roku, gdy trwa wojna na Ukrainie, delegacja Stowarzyszenia Odra-Niemen uczestniczy w obchodach i wydarzeniach rocznicowych organizowanych w Ostrówkach.
12 lipca obchodzony jest Dzień Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej. Mija 76 lat od tych wydarzeń…
Obława Augustowska trwała od 10 do 25 lipca 1945 roku i była bestialsko przeprowadzoną akcją zbrojną, wymierzoną przeciwko polskiemu podziemiu antykomunistycznemu i niepodległościowemu.
Połączone oddziały Armii Czerwonej i NKWD, wsparte zdradzieckimi siłami Ludowego Wojska Polskiego i Urzędu Bezpieczeństwa rozbiły i wyłapały około osób. Po kilkuset z nich wszelki słuch zaginął i do dziś nieznane jest miejsce ich pochówku.
Często podróżując na Wileńszczyznę przejeżdżamy przez miejscowości Giby, obok pomnika ofiar Obławy, Pomnika niezwykle symbolicznego, znajdującego się na niewielkim wzniesieniu, pięknego w swoim zamyśle i budzącego grozę, gdy pomyśli się o minionych wydarzeniach.
Nie pozwólmy zapomnieć, walczmy o prawdę i pamiętajmy o ofiarach w modlitwie.
Opracowanie Stowarzyszenie Odra-Niemen Oddział Wielkopolski
Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej został ustanowiony na pamiątkę niemieckiej pacyfikacji wsi Michnów, która odbyła się 12 i 13 lipca 1943 roku.
Niemcy wkroczyli do Michnowa chcą ukarać mieszkańców wsi za pomoc partyzantom ze zgrupowania Jana Piwnika “Ponurego”. Pierwszego dnia zamordowali 102 osoby – 95 mężczyzn, 2 kobiety i pięcioro dzieci. Spłonęło kilkanaście zabudowań.
Następnego dnia wrócili do wsi, by wymordować pozostałych mieszkańców (ok. 120 osób) oraz zrównać miejscowość z ziemią. Tym razem zginęły głównie kobiety (52 ofiary) i dzieci (43) oraz 7 mężczyzn. Wieś doszczętnie spalono, ocalały jedynie dwa budynki.
Najmłodsza z ofiar miała zaledwie 9 dni.
Szacuje się, że w czasie II wojny światowej Niemcy dokonali masowych mordów na mieszkańcach ponad 800 polskich wsi. Około 440 zostało spacyfikowanych.
24 lipca 2020 roku odeszła Pani Jadwiga Zappe ze Lwowa. Ostatnia z ostatnich, wielka Polka, kochająca Polskę, Lwów i młodzież. Każdy nasz pobyt we Lwowie to wzruszające spotkanie z Panią Jadwigą, wiele mądrych słów, opowieści, znakomita wiedza historyczna i ogromna życzliwość dla młodzieży. Lwowski Oddział Odry-Niemen był w stałym kontakcie z Panią Jadwigą a wiele grup z Polski, w ramach akcji Rodacy-Bohaterom, zawsze pamiętały o siostrach Zappe.
1 sierpnia 1944 roku, o godz. 17 wybiła “Godzina W” i zaczęło się Powstanie Warszawskie.
W jego początkowej fazie wielka nadzieja wlała się w serca Powstańców i warszawiaków, na ulicach naszej stolicy ponownie pojawiły się polskie flagi.
Pamiętajmy dzisiaj o bohaterach tego zrywu. O Powstańcach leżących na cmentarzach, odwiedźmy ich groby, pomódlmy się, zapalmy znicz. O żyjących świadkach historii, których z roku na rok jest coraz mniej. Rozmawiajmy z nimi, wspierajmy ich, póki jeszcze z nami są i mogą się dzielić swoją historią.
“Ziemia po której chodzisz, to marzenie tych, którzy odeszli za młodzi.”
1 Sierpnia 2024 roku, w rocznice Powstania Warszawskiego, odeszła Barbara Sowa, ps. “Basia”, sanitariuszka IV Obwodu „Grzymała” (Ochota) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej w czasie Powstania Warszawskiego.
W rozmowie z Maciejem Rajfurem z Gościa Wrocławskiego mówiła:
“Chciałam być w Armii Krajowej, wszyscy wokół mnie do niej należeli. Stanęłam do powstania, bo uważałam, że musi wybuchnąć. Nie dało się już wytrzymać pod okupacyjnym rządem Niemców. Mówiono nam: przeżyjemy tu albo na tamtym świecie – opisuje stulatka. (…) Nikt z nas nie czuł się bohaterem, wszyscy byliśmy jednakowi, po prostu stanęliśmy do walki.”
Miała 106 lat i była najstarszym żyjącym Powstańcem Warszawskim. Jeszcze niedawno mieliśmy przyjemność ją odwiedzić, porozmawiać, wspólnie obejrzeć zdjęcia z młodości…
3.08.2022 roku w Londynie zmarł ostatni Żołnierz Wyklęty na Wyspach – Major Sergiusz Papliński ps. Kawka.
Major Sergiusz Papliński – partyzant zgrupowania Antoniego Hedy “Szarego” i Zygmunta Kiepasa “Krzyka”, więzień więzienia w Radomiu, członek Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Na terenie Pomorza prowadził walkę dywersyjną, w 1946 roku zmuszony opuścić Polskę i w mundurze NKWD przedostaje się do Berlina, do amerykańskiej strefy okupacyjnej. Następnie z obozu przejściowego dostaje się do Anglii i tam działa w strukturach Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość
Sergiusz Papliński był polskim patriotą, malarzem, do końca życia mieszkał w Londynie. Nasze środowisko miało zaszczyt znać i gościć w Polsce bohatera, na jednym z projektów adresowanych do kombatantów